Show all articles
New Deal NSC
Amsterdam, 2019-04-17 - NSC
Uit een NSC-enquête die in mei 2018 onder de leden is gehouden, was de belangrijkste conclusie dat het de DP’s frustreert dat ze hun werk niet optimaal kunnen uitvoeren. Dit is te herleiden tot de volgende punten:
• Te vaak start de shoot voordat het script helemaal klaar is.
• Vaak liggen er in de preproductiefase nog grote onduidelijkheden op tafel.
• Oplossingen aandragen prefereert boven creativiteit.
• Op het moment dat de DP het project instapt, zijn (te) veel parameters al ingevuld.
Wat is deze NEW DEAL?
Een manifest met suggesties om het werkproces te veranderen. Kleine aanpassingen die grote gevolgen kunnen hebben voor de kwaliteit van het project. Door dit collectief te benaderen ontstaat er een werkproces dat rust en ruimte geeft. De films worden er beter van en ze worden minder uniform.
Als je naar de Nederlandse films kijkt van de afgelopen jaren, dan valt een aantal zaken op. De films lijken nog niet helemaal af. Het lijkt alsof ze nog niet helemaal zijn uitontwikkeld, op alle niveaus. De potentie is er, maar de uitwerking blijft steken.
Als kwaliteit bij film bepaald wordt door de som der delen, dan betreft het scenario een deel dat buiten de DP ligt. Laat deze NSC NEW DEAL een aansporing zijn voor scenaristen en regisseurs om ook het heft in eigen handen te nemen. Beter samenwerken en elkaar beter begrijpen zijn sleutels voor filmmakers om beter te kunnen presteren.
In het proces van filmmaken zijn er, om Cruyff te parafraseren, een hoop ‘details die in detail verkeerd kunnen gaan.’ Het resultaat kan dan nog steeds een ‘best wel goede’ film zijn, maar dat is niet goed genoeg in een competitieve, internationale, markt met wekelijks nieuwe films. Iedereen weet, bij een oprecht goede film gaat het om de finesses, om de perfecte details, om de persoonlijke visie.
Preproductie en draaiperiode lijken in Nederland verworden tot een ambtelijke machinerie, een noodzakelijk kwaad. In postproductie moet dan e.e.a. weer worden opgelapt. Makers moeten hun positie en hun eisen (nee, geen wensen) afdwingen, dan wordt het vanzelf beter. Maar ze moeten hun eisen wel kennen en ook kunnen onderbouwen!
Een verbeterde afstemming tussen alle betrokken partijen zoals bijvoorbeeld de driehoek fonds, producent en maker is hard nodig. Aan goede bedoelingen geen gebrek, maar de visie van de regisseur moet hoe dan ook leidend zijn. De DP is op de set de rechterhand van de regisseur en zou in die positie de ruimte én de verantwoordelijkheid kunnen nemen om, mede, bij te sturen.
Een project heeft op een gegeven moment een scenario, een goedgekeurde regievisie en een toegekend budget. Dan gaat het de preproductie in en daar gaat het mis. De makers (regisseur, 1AD, DP, production designer) zouden in deze fase, in samenwerking met de lineproducer, een gezamenlijk werkplan moeten opstellen. Ze moeten het, door een producent in een (ver) verleden, opgestelde budget loslaten en omzetten naar een draaibudget.
Het oorspronkelijke budget moet maatwerk van crew, draaitijd en logistiek gaan worden. Financiën en creatieve effectiviteit gaan hier hand in hand; kies je voor het één, dan lever je in op het ander. Dit doe je in nauw overleg met de HOD’s.
Met dit draaibudget gaat de film zijn ‘smoel’ krijgen. Er wordt niet automatisch een standaardcrew opgetrommeld, maar er wordt zorgvuldig bekeken wie en wat er wanneer nodig is. Bij wijze van spreken wordt elk shot op maat gemaakt. De ene draaidag kun je toe met 5 mensen; een andere heeft er 500 nodig.
De huidige situatie is dat het team van makers zich maar te voegen heeft naar het ooit ingediende budget. Maar de hoofdzaak moet zijn dat het budget wordt herschikt naar de wensen (eisen) van de makers. De beslissingsbevoegdheid komt daarmee bij de makers te liggen die zich weer verantwoordelijk gaan voelen voor de film. Weg slordigheid, welkom ambitie.
Eis meer voorbereidingstijd wanneer dat nodig is: alleen dan ontstaat een geconcentreerde sfeer op de set. Laat het afgesproken plan, dat de makers in samenspraak met elkaar hebben ontwikkeld, niet verwateren. Maar houd daar
te allen tijde aan vast: alleen zo kan creativiteit (weer) bloeien.
STOP het compromis.
Projecten die op deze ‘nieuwe’ manier gemaakt zijn, hebben bewezen dat het zeer veel oplevert, dat het werkt. Er kunnen veel betere keuzes gemaakt worden, er wordt gewerkt vanuit inspiratie, flexibiliteit en concentratie.
Dit plan is geen ondergraving van bestaande organisaties of personen; het zoekt enkel naar beter.
De NSC ziet zichzelf zeker niet als leidend instituut. We zijn makers die vooral willen meewerken aan meer creativiteit, meer kwaliteit en betere werkomstandigheden. Uit eigenbelang, maar vooral ook in het belang van de sector, in het belang van wat ons werk is: films maken.
You are a victim of the rules you live by — Holzer
Be the first to see what you see as you see it — Bresson
Give me more. Let's do what has not been done — Godard
Fear is the greatest incapacitator — Holzer
Not knowing what you are doing and what you are doing is the best that is inspiration — Bresson
Lack of charisma can be fatal — Holzer
Sloppy thinking gets worse over time — Holzer
Embrace imperfection - even failure — De Kooning
Going with the flow is soothing but risky — Holzer
FONDS-PRODUCENT-MAKER
In de loop der tijd is deze driedeling verworden tot een piramidemodel, waarbij de belangen
van de maker teveel op de achtergrond zijn geraakt.
Het is nodig om deze drie weer gescheiden te zien. Het fonds gaat over geldverstrekking, politiek en ondersteuning, de producent gaat over organisatie. De maker is de spil om wie alles draait, want de maker maakt de film.
CREATIEVE EFFICIËNTIE & FINANCIËLE HERVERDELING
Filmmaken is verworden tot een ambtelijk systeem. Alles is vervat in regels en gewoontes.
Makers moeten zich volledig richten op de uniciteit van het project. Weg met de
standaardisering en weg met de uniformiteit. Kies prioriteiten en vertrek steeds heel
rigoureus vanuit dat gekozen pad. Zo dwing je jezelf tot keuzes. Het budget verdeel je aan
de hand van die prioriteiten. Dat levert een ander werktraject op en daarmee ook een film met een eigen gezicht.
HERDEFINIËRING VAN HET VAK
Als DP heb je meer ruimte dan de regisseur om vasthoudender te kunnen zijn, om het
gekozen doel niet te verliezen, want de DP heeft niet de druk van acteurs, van crew, van
producent, van...alles en iedereen. Het gaat hier over de regievisie; die moet je mee bewaken.
Geef de regisseur én het project die verdiende steun. De tijd die je hierin investeert,
geeft je tijdens de draaiperiode de ruimte om te maken wat je wil maken en om je vak
beter uit te oefenen.
TIJD & RUIMTE TERUG BIJ DE MAKER
Tijdsdruk is dodelijk voor een project. Het is de grootste vijand van een geslaagde film.
Deadlines mogen niet de dienst uitmaken! Makers maken de dienst uit. Elke fase is klaar
als ‘ie klaar is. De makers bepalen elke stap. Het is af als het af is.
PREPRODUCTIE
Door langer aan een project te werken in de voorbereiding, puurt het zichzelf beter uit;
het unieke van het script samen met de verzamelde makers wordt een som der delen.
De draaidag krijgt dan de concentratie die het verdient. De acteur krijgt de ruimte om goed te presteren, dan is er tijd voor improvisatie (indien gewenst) en is er genoeg rust om de juiste dingen te maken.
MAATWERK
De scène / het shot vraagt wat het nodig heeft. In plaats van enkel het beschikbare te
gebruiken moet je het proces omdraaien. Dat vraagt misschien extra flexibiliteit van
een team; want de productionele puzzel wordt wat lastiger. Maar voor de film is het van levensbelang.
VIDEOVILLAGE
Is een typisch Nederlands verschijnsel. Democratisch mag ieder meekijken en een zegje doen. Het is de doodsteek van elke set. Concentratie, rust en spanning maken plaats voor gezelligheid en drukte. De videomonitor is er enkel voor de regisseur.
Dit alles is logisch, eenvoudig, vanzelfsprekend, helder en het kost nauwelijks moeite.
We zijn het in de loop der tijd (alleen even) vergeten.
download New Deal